Alweer bijna een maand voorbij!

Lieve lezers,

Hier weer even een berichtje van mij vanuit Benin. Na wat commentaar van wat mensen die denken dat ik alleen maar vrij ben en dan alleen maar loop of lig te chillen, wil ik die even van die gedachte afhelpen. Ten eerste werk ik waarschijnlijk gemiddeld meer uren dan dat een (theologie) student in zijn boeken zit maar dat even terzijde. Ik vind het persoonlijk leuker om voor jullie een vrije dag van mij te beschrijven dan een normale werkdag (misschien is dat al een logische verklaring voor deze gedachtes? :P). Maargoed om dan toch maar even iedereen tevreden te stellen, een kijkje in de keuken… Jullie moeten je voorstellen dat het eten voor zo’n 350 á 400 mensen niet echt culinair of speciaal kan zijn. Dus het voorbereiden hiervan is dat dus ook niet echt. Het gaat hier op het schip om de belangrijkste functie van eten, de inwendige mens bevredigen. Bekijk de behoeftepiramide van Abraham Maslow nog maar is een keer.

Het maakt hier op het schip niet uit wat ik in de keuken voor klus doe het is gewoon altijd veel, héél veel. Even wat voorbeelden, als er komkommers of tomaten gesneden moeten worden gaat dat met kilo’s tegelijk. Ook aan de sla lijkt af en toe geen eind te komen. Dan zo’n beetje 60/70 ananassen schoonmaken. En als er bijvoorbeeld kaas gesneden moet worden doen we gelijk 25 kilo (er vanuit gaande dat 1 plakje +/- 25 gr weegt….). Jullie begrijpen dat je van het werk opzich niet echt opgewonden wordt. Maarja het is natuurlijk logisch dat het hier zo gaat. Het zou ook een beetje apart zijn om hier in Afrika(!) Koetjes en Kalfjes normen te hanteren in de keuken….

Wat we wel ongeveer eens in de 2 weken hier doen is pizza’s maken en dan heb ik het niet over pizza’s afbakken! We zijn daarvoor zo’n beetje anderhalve dag bezig met de voorbereidingen, maar dan is het uiteindelijk wel de moeite waard als je alle positieve reacties hoort. Het is natuurlijk van oorsprong toch een Amerikaanse organisatie en die Amerikanen zijn dol op pizza’s. Alleen heb je dan zelf aan het eind van de dag echt geen zin in een stuk pizza en inderdaad Justin van der Spijk zelfs niet!
Omdat ik vorige week een weekend had waarin ik waarschijnlijk veel meer heb gewerkt als de gemiddelde student :p, werd ons team na 2 dagen werken spontaan verast met een weekend vrij! (het was eigenlijk niet zo spontaan maargoed dat doet er niet echt toe) Op vrijdag zijn Jan en ik de stad in gelopen en gewoon is door wat woonwijken gewandeld. Heel interessant en bijzonder allemaal hoe mensen wonen en leven. Hier durfde we zelfs geen foto’s van te maken want je weet nooit zo goed hoe mensen daarop reageren en je wil ook echt niet overkomen als één of andere toerist. Toen we na zo’n 2 uur wandelen het wel een keer zat waren gingen we terug naar het schip om te lunchen. Na de lunch hadden we gedacht naar de grote markt te gaan maar door de warmte hadden we er de kracht niet voor. ( ja zelfs ik weet wat Geer zijn favoriete uitspraak is :S ) Waar je dan niet zoveel kracht voor nodig hebt is naar het zwembad gaan om daar te genieten van de Afrikaanse zonnestralen. Ik heb namelijk nog een doel hier en dat is bruiner worden dan Wim van Beelen. Of me dit gaat lukken weet ik niet maar ik heb nog wel even de tijd…
Na 's avonds lekker gegeten te hebben lekker naar huis gebeld om eindelijk mijn zus te kunnen feliciteren met haar 24ste verjaardag. Toen wat gedronken en voor een vrijdag avond veel te vroeg naar bed gegaan. Om vervolgens de volgende dag te vroeg uit bed te gaan voor een gemiddelde zaterdag. Maar deze zaterdag voor een bijzondere reden want de Nederlandse ambassade van Benin kwam op bezoek met hun hele kantoor althans alle werknemers... Het was een geweldige ochtend en we hebben ons echt vermaakt. Raak je aan de praat met iemand in die groep en leg je uit waar je vandaan komt, woont die man als die in Nederland verblijft in Den Haag. Waarop ik zeg dat ik daar 3 jaar met “plezier” op school heb gezeten, woont hij in dezelfde wijk als dat de school ligt… Het duurt volgens mij niet heel lang meer voordat er een bekende uit Rijnsburg het schip op komt. Maar de tijd zal het leren. Toen het bezoek bijna afgelopen was vertelde iemand van de ambassade hoe bijzonder hij het werk van Mercy Ships vond, met daarbij een verrassende uitnodiging. We gaan zaterdag over een week daar bbqen met alle Nederlanders die aan boord zijn! Echt heel leuk nu alleen maar hopen dat ze het vlees hier niet van de plaatselijke markt halen, wordt vervolgd… Vervolgens die middag vanwege de hitte maar weer aan project Wim van Beelen gewerkt. Die avond zijn we met een groepje Nederlanders wat wezen drinken in de stad.

Zondagochtend ben ik voor het eerst in een kerk geweest buiten het schip, deze zondag me dus niet verslapen… De dienst was wel bijzonder alleen viel het eerlijk gezegd ook wel een beetje tegen. Het scheen ook niet echt de meest enthousiaste dienst te zijn die mensen al hadden meegemaakt, maar zelfs dan is het alsnog een stuk losser als een gemiddelde Pkn dienst in Rijnsburg. Ook was het erg bijzonder om de koster in deze kerk zijn extra taak uit te zien voeren, hij hield de kinderen in de gaten wat hij deed met een zweep echt heel bizar. Maar jullie mogen dan weer blij zijn met de duur van de gemiddelde preek in Rijnsburg want hier was dat meer dan een uur! En nog wel in het Frans waar ik niet heel veel van begreep zeg maar eigenlijk helemaal niks... Het was dus wel bijzonder maar het zal over 2 weken hopelijk een stuk leuker worden als we dan waarschijnlijk weer gaan. Toen we eindelijk weer terug op het schip waren hebben we wat geluncht en zijn we naar het voetbalveld hier in de buurt gegaan. Er was namelijk een wedstrijd tussen de bemanning en de dagwerkers. Het was na 90 minuten een beetje saaie wedstrijd (0-0) maar uiteindelijk heeft de bemanning met penalty’s overduidelijk gewonnen mede dankzij goed keeperswerk. Toen zijn we uiteindelijk terug gegaan en hebben we ’s avonds na de kerk op het schip de Nederlandse AfterParty gehad. Is een keer niet alleen gitaar gespeeld maar samen met Annemarie die namelijk goed piano kan spelen. Verder na het weekend vrij te zijn geweest maandag en dinsdag gewoon weer hard gewerkt. En zo gaan de weken hier eigenlijk best wel hard want ik zit er alweer 4 weken…

Warme groeten vanuit Benin!

Ps: Familie Kromhout, bedankt ook voor het eerste kaartje dat hier in Afrika is geariveerd! Heel erg leuk!