Terugkeer op het schip

Lieve lezers,

Hier eindelijk weer is een berichtje van mij vanuit het zonovergoten Tenerife. Een hele hoop mensen hebben 3 weken kwijnend achter hun pc gezeten en zijn weer blij met dit stukje en dan zie je maar weer dat geduld wordt beloond. Na twee weken vakantie en nu alweer een week terug te zijn op het schip even een overzichtje van wat ik de afgelopen 3 weken heb meegemaakt. Hoe ik thuis en in De Kazz aangekomen ben hebben jullie allemaal al kunnen lezen en dat was helemaal geslaagd. Verder in mijn vakantie een hele hoop leuke dingen gedaan en vooral erg genoten van alle mensen die ik ruim 2 maanden niet gezien had. Kerst lekker met familie en vrienden gevierd en uiteraard ook lekker eten, maar ag wie doet dat niet rond die dagen? Ook nog even een dagje naar Friesland gereden en daar m’n bruine hoofd even te laten zien. Dan word je met oud en nieuw ziek en lig je bijna de hele dag op bed. Daardoor dus ’s avonds ook niet naar de tent en Immanuël geweest. Dus de mensen die me hebben gemist weten dus waardoor dat kwam. Nieuwjaarsdag de hele dag maar ziek binnen gebleven en ’s avond maar jaloers alle verhalen van de Nieuwjaarsduik aangehoord. Toen de laatste dagen me ook goed kunnen vermaken en een hele leuke tijd gehad.

Toen na 2 omgevlogen weken alweer terug naar Tenerief. Met het vooruitzicht dat het daar een stuk warmer is. ’s Avonds daar aankomen en dan is het nog zo’n 20 graden en dat is natuurlijk niet verkeerd. Vanaf het vliegveld met de bus naar Santa Cruz en het laatste stuk naar het schip met de taxi. Alleen dat al was een avontuur. Zit je naast een taxichauffeur die geen woord Engels kent en zelf ken ik geen woord Spaans. Maar gelukkig toch met handen en voeten uit kunnen leggen waar het schip lag en daar daadwerkelijk ook aangekomen. Dan kom je op het schip en dan voelt het ook een beetje als thuis hoe gek dat ook klinkt. Ik werd warm verwelkomd door Laura en Dag en zat in een kring met 8 nieuwe mensen. En als je dan even weg bent geweest voelt het net alsof je er voor het eerst bent, een heel gek gevoel is dat. Goed toen uiteindelijk maar naar bed gegaan want het reizen put je toch wel uit. De volgende dag gelijk maar begonnen met werken en dan krijg je te horen dat je niet werd verwacht maar je wel mag blijven. Had dus achteraf lekker uit kunnen slapen.
Woensdag had ik daar ook geen tijd voor want ik ben samen met Maaike naar Puerto de la Cruz gegaan om Jan en Gerda te bezoeken. Die zaten daar samen een weekje in een hotel om zo Jan z’n Mercy Ships periode af te sluiten. Toen we met de bus aankwamen liepen we in de richting van het hotel en we wisten niet precies waar het was. Staat er boven op het hotel (8/9 verdiepingen) iemand slechts gekleed in z’n speedotje ( veel te kleine zwembroek ) met z’n zwarte T-shirt te zwaaien. En dat kan er dan op dat moment maar één zijn en je raad het al dat was Jan. Na dus gigantisch in een deuk te hebben gelegen dus wel erg makkelijk het hotel kunnen vinden. Na het hotel een beetje gezien te hebben en wat gedronken te hebben gingen we op pad.

We gingen naar een parkje waar je op een kameel kan rijden en dat hebben we dan ook maar gedaan. We kregen een prachtig kleed om met een bijpassende hoofddoek. Nadat we er dus helemaal picobello uitzagen waren we er klaar voor. Het was opzich wel grappig alleen het was gewoon een rondje lopen in een aangelegde tuin. Dus ontzettend toeristisch maar wel genoeg gelachen en daar gaat het tenslotte toch om. Toen we klaar waren met de ruige kamelentocht gingen we verder op pad. Want Jan en Gerda hadden voor een paar dagen een auto gehuurd en we hebben zo op die manier heel wat van het eiland gezien en prachtige uitzichten gehad. Toen we via een prachtige toeristische route teruggingen richting Puerto de la Cruz genoten van de prachtige natuur om ons heen. Toen we terug waren bij het hotel even wat spullen gepakt om vervolgens te voet door te gaan naar het strand. En eenmaal aangekomen op het strand blijkt het zand zwart te zijn en is dat best een raar gezicht. Na dus een heerlijke verlate Nieuwjaarsduik te hebben genomen in de Atlantische Oceaan met een watertemperatuur die waarschijnlijk iets warmer was dan 7 graden hebben we lekker even op het strand gezeten. Nadat we het strand op een gegeven moment wel hadden gezien zijn we richting de boulevard gelopen en hebben uiteindelijk daar ergens een hapje gegeten. En ja als je dan op Tenerief zit wat toch enigszins Spaans is en je ook nog eens in een badplaats bent kan je wel raden wat ik heb gegeten, Paella. Als ik er aan terug denk begint het water weer spontaan te lopen. Dus het is inderdaad niet iets voor J.A.P om te eten :P. Toen we na een heerlijk dagje ook nog eens lekker hadden gegeten hebben we nog even door het centrum gelopen en zijn uiteindelijk richting de bushalte gelopen. Dan komt het lastigste van de dag maar wat uiteindelijk wel eens moest gebeuren, afscheid nemen. Met een hoop tranen en gehuil, ok niet overdrijven gingen we uit elkaar. En ja dat is toch jammer als je zo’n leuke en vooral speciale tijd met elkaar hebt gehad. Toen we weer terug gingen naar het schip zowaar zeiknat geregend en ja dat op Tenerief. Toen was het geloof ik ook uiteindelijk na 12 uur dat ik uitgeput op bed lag.

De volgende dag was ik ook vrij en heb weinig van de dag gezien. Ik werd zo’n beetje na de lunch pas wakker en merkte toen echt dat ik een drukke tijd achter de rug heb gehad en helemaal op was. Die dag vervolgens even helemaal niks gedaan en heerlijk een boek gelezen. Daar was ik echt even aan toe en heeft me dus ook goed gedaan. ’s Avonds na de community meeting Daniel Dondorp ontmoet. Hij komt uit Den Haag en heeft z’n VWO-diploma op het Zandvlietcollege gehaald. Dat is zo’n 200 meter van het Mon3aan college vandaan waar ik 3 jaar heb gezeten. En op het Zandvliet heeft hij Godsdienst gehad van JW Korpelshoek, catechisatie van Peter van Egmond, in dezelfde band als Roelinka Bakker gespeeld en Rein Hoekstra is dominee geweest in zijn gemeente. Voor mij allemaal bekende en wat is Nederland dan toch klein! Daniel blijft tot augustus en ik heb het idee dat we genoeg gaan meemaken samen. Die avond hebben we met een klein groepje Robin Hood man in tights gekeken en dat was uiteraard geweldig. Toen heb ik het hele weekend gewerkt en ook op het werk een hoop lol gehad. Zondag in mijn pauze lekker even met Daniel gitaar gespeeld wat hij dus uiteraard ook doet en nog wel een heel stuk beter dan ik. Na het hele weekend gewerkt te hebben was ik daarna lekker 2 dagen vrij.

Afgelopen maandag heb ik samen met Daniel Santa Cruz een beetje ontdekt per fiets. We begonnen om 9 uur richting het strand te fietsen en dat duurde ongeveer een half uurtje. Na langs wat rotsen te hebben geklommen gingen we weer terug richting Santa Cruz. Daar in een smoothie bar een heerlijk drankje gedronken en vervolgens ergens in de stad een broodje gegeten. Toen wilde we naar La Laguna maar na 2 uur klimmen op onze fiets waren we het uiteindelijk zat, wel hebben we genoten van het prachtige uitzicht op Santa Cruz. Het was alleen jammer dat de terugweg zo kort duurde want in zo ongeveer 7 minuten waren we beneden. Er zat geen snelheidsmeter op onze fietsen maar het was maar goed dat er geen flitspalen stonden laat maar zeggen. Toen met de bus naar het strand gegaan om daar vervolgens lekker van de zon te genieten. Het strand waar we die middag waren is gemaakt van zand uit de Sahara. Verder die avond met een hele groep even de stad in gelopen om een ijsje te halen ter gelegenheid van het afscheid van Collin.

Dinsdag ook lekker uitgeslapen en m’n blog geschreven. Wat trouwens best lang begint te worden. Dat hadden jullie dan ook wel te goed van mij en volgende week zal ik wel weer wat van me laten horen. En ik zal beloven het iets korter te houden.

Tot volgende week en de warme groeten vanaf Tenerief.