Aankomst Tenerief

Lieve lezers,

Hier van mij weer even een berichtje. Ik kan jullie met plezier melden dat het schip afgelopen zaterdag veilig in de haven van Santa Cruz is aangekomen wat de hoofdstad is van Tenerief. Na dus ruim 11 dagen in het ruime sop gezeten te hebben was er eindelijk weer eens land in zicht. En konden we zaterdagmorgen eindelijk weer eens van het schip af. Er was die morgen een soort informatieochtend en daarin werden gewaarschuwd voor het verkeer. Het verkeer dachten we… Ik bedoel ik ben nu gewend aan het Afrikaanse verkeer en ik kan jullie zeggen dat het verkeer in Tenerief opzich iets beter georganiseerd is. De auto’s stoppen hier bijvoorbeeld als je oversteekt op een zebrapad. Ook zijn hier verkeerslichten die gewoon werken en waar mensen ook naar luisteren. Ik weet dus nu eigenlijk niet wat een groter schok was; na 19 jaar Afrika of na 2 maanden Tenerief… Voor m’n gevoel zou ik haast zeggen dat de terugkomst in de westerse wereld gekker was. Ik bedoel alles was ineens schoon, niet kapot, mooi, fris, duur etc… Ik denk dat alle luxe hier op Tenerief vanzelf weer normaler wordt. Ik bedoel voor mij is het nu gewoon luxe als er een normale geasfalteerde weg is. Alhoewel ik ook denk dat het nooit meer zo normaal wordt als eerst. Want je merkt toch aan jezelf dat het allemaal wel wat met je doet. Maargoed zo even genoeg over mij (gemengde) gevoelens. Die zaterdagavond zijn we met een klein groepje wat wezen eten om vervolgens nog ergens wat te gaan drinken. We hebben hier op Tenerief namelijk geen bedtijd want dat is blijkbaar niet nodig. We kwamen dus ook iets later dan half 11 thuis wat normaal de avondklok is. Vervolgens nog een filmpje gekeken en toen naar bed gegaan.

Zondag heerlijk uitgeslapen om vervolgens voor de lunch even de stad in te gaan ter gelegenheid van het afscheid van Pauline, de Nederlandse kapster. Toen nog wat rond gelopen in een prachtig park midden in de stad en weer terug gegaan naar het schip. ’s Avonds het thuisfront eventjes gebeld en toen naar de Nederlandse avond gegaan. Van het thuisfront te horen gekregen dat het noodweer was in Nederland en dat zo’n beetje alles plat lag. Verder wederom een hele leuke avond gehad en toen naar bed gegaan. Oh nee dat is niet waar want voordat ik naar bed ging heb ik nog even mijn email gecheckt en heb ik online gekeken op NOS teletekst. Ik heb voor degene die een beetje bekend zijn met Teletekst gekeken op 758. En inderdaad dat klopt dat is de aankomst pagina van Schiphol. Jullie zullen wel denken wat heeft hij daar nou weer te zoeken. Nouja ik was eigenlijk gewoon een beetje nieuwsgierig over een vlucht van een collega en die z’n schoonmoeder en daar dan weer een broer van, snap je? Nee het is nu wel een keer klaar met al dat gelieg. Ik heb het nu wel lang genoeg volgehouden vind je niet? Ik heb namelijk afgelopen 31 oktober een ticket geboekt om thuis te zijn met de feestdagen. Ik heb alleen mijn ouders gevraagd om het aan niemand te vertellen. Ik ben ze ook erg dankbaar dat zij het hebben volgehouden en dat het één grote surpriseparty was. Ik heb dus zondag ook mijn tas ingepakt en tegen een hoop mensen vaarwel gezegd of tenminste prettige feestdagen gewenst. De rede dat ik zondagavond even op teletekst heb gekeken was dus om te kijken of ik vertraging had. Gelukkig had ik een rechtstreekse vlucht naar Amsterdam en hoefde ik niet over te stappen. Want op het schip hoorde ik dat een hoop mensen gestrand waren op Madrid of Londen.

Na dus zondagnacht een korte nacht geslapen te hebben ging de wekker om 06.00. En gek genoeg vond ik het deze morgen niet zo moeilijk om uit bed te komen. Hoe zou dat toch komen? Maargoed na even ontbeten te hebben reden we om 07.00 uur richting het vliegveld in het zuiden van Tenerief. Na een uurtje rijden kwamen we aan op een mooi vliegveldje en deden we de dingen die je normaal doet als je gaat vliegen, echt? ja echt. We zouden eigenlijk om 10.25 uur vertrekken maar helaas hadden we 2 uur vertraging. Toen we dus om 13.30 uur opstegen was ik blij zat dat we vertrokken. Want het zou pas een verrassing zijn als het vliegtuig niet zou kunnen vertrekken. Toen we veilig op Schiphol geland waren werd ik opgehaald door mijn vader die wisten dat ik kwam. Toen ik thuiskwam was het weerzien met mijn zussen geweldig. Want wat is het toch fijn om ze na 2 maanden weer is in je handen te hebben. Nadat we heerlijk lasagne hadden gegeten en het weer ouderwets gezellig was geweest was het tijd voor de volgende verrassing, De Kazz. Ik zou namelijk De Kazz om een uur of 21.30 bellen maarja ik dacht ik kom even langs… Om daar dan dus in mijn Afrikaanse gewaad te verschijnen terwijl iedereen dacht dat ik vanuit Tenerief zou bellen. Eindelijk werd mijn geduld beloond en je had die gezichten moeten zien, onbetaalbaar! Want ik vond het niet echt makkelijk alsmaar mijn mond te moeten houden. Verder vind ik het gewoon erg leuk dat ik voor 2 weken weer in m’n dropje ben en iedereen weer kan zien. De feestdagen ben ik gewoon thuis en ik vertrek maandag 4 januari en dat is geen grapje. De 2 weken dat ik hier ben hou ik ook even vakantie wat betreft mijn stukjes schrijven. Dus het volgende verhaal komt denk ik over 2 weken en dan zal ik uitgebreid verslag doen van mijn vakantie…

Hopelijk allemaal tot binnenkort en anders tot het volgende verslag!

De groetjes vanuit het koude en mooie Rijnsburg..