The Sail

Lieve lezers,

Ik heb mijn stukje voor deze week maar The Sail genoemd omdat ik De Vaart niet echt spannend vond klinken. Ik begin dus ook steeds meer te wennen aan het Engels ;-). Voordat we dus uiteindelijk op dinsdagochtend vertrokken moest er nog een hoop gedaan worden. Dinsdagmorgen na de brandoefening is het hele schip op zoek gegaan naar een meisje dat zich had verstopt. Het klinkt als een soort spelletje maar er zit wel een serieuze bedoeling achter. Ze willen gewoon niet een verstekeling mee nemen naar Tenerief. Dus elke afdeling gaat in zijn gebied op zoek naar een eventuele verstekeling en is er gelukkig ( op het meisje dat zich vertopt had na ) geen één gevonden. Nadat we dus niemand hadden gevonden en elk hoekje en gaatje gecheckt was hebben we de haven van Cotonou succesvol verlaten en begon het grote avontuur. Ruim tien dagen lang alleen maar water, water en je raad het al nog meer water. De dag dat we dus vertrokken moest er uiteraard ook gewoon gegeten worden en dus ook gekookt. Woensdag en donderdag was ik vrij en ja je zult je wel afvragen wat je dan zou moeten doen. Ik bedoel je kan niet echt even het schip af om naar de markt te gaan of even naar hotel Du lac om te gaan zwemmen. Wat je wel kan doen is naar de boeg van het schip, want die is speciaal open gegaan voor de tijd dat we aan het varen zijn. Daar sta je heerlijk op het voorste gedeelte van het schip te genieten van al dat water om je heen en wat daar allemaal wel niet in zit. Sta je daar en zie je ineens een hele groep dolfijnen vlak bij het schip het water uit springen, echt geweldig! Ook zijn er door andere walvissen gespot maar heb ik die helaas nog niet gezien. Wel zie je genoeg vliegvissen en ook dat is ontzettend mooi. Met dat soort dingen is het toch allemaal heel bijzonder. Gewoon zoveel water en dat besef je als nuchtere landrot gewoon niet. Ik bedoel 2/3 van onze wereld is gewoon water. Ook kun je hierin dus zien hoe machtig en groot God wel niet is.

Nadat ik dus 2 dagen heb genoten en ook een hoop heb kunnen lezen, moest er het hele weekend gewerkt worden. Het was lekker dat ik het hele weekend moest werken want dan heb je een beetje afleiding en ben je in ieder geval bezig. Vrijdag had Jan erg last van zijn rug omdat hij uit zijn bed was gevallen en hij besloot na de lunch maar even op bed te gaan liggen. Toen de pijn aan het eind van de middag alleen maar erger was geworden zijn we even naar de dokter gegaan. Blijkt hij hoogstwaarschijnlijk een rib gebroken te hebben. Het gaat gelukkig nu al een stuk beter maar de pijn is er nog wel even. Dus heb ik het weekend zonder Jan in de keuken gewerkt en dat heb ik overleeft. Het was dus gelijk een soort training aangezien Jan begin januari terug naar Nederland gaat. Het is gewoon heel jammer want in het ergste geval hebben we de laatste werkdag samen al gehad. Hopelijk geneest hij snel en komt er nog een gezamenlijke werkdag.

Vrijdagavond toen ik klaar was met werken waren alle Noren in het wit gekleed en liepen met kaarsen rond. Het was in Noorwegen een soort feestdag waarbij ze een heilige herdenken. Wel leuk om dat dan mee te kunnen maken en nog leerzaam ook. Zaterdag na het werk was er een soort Winterwonderland. Natuurlijk helemaal overdreven op z’n Amerikaans en ja daar moet je dan maar van houden. Ik vind het nog lastig om echt in een Kerststemming te komen terwijl het buiten nog ontzettend warm is en de zon volop schijnt.
Zondagavond na het werk naar de kerk gegaan en dat was een mooie dienst. Hier doen ze ook aan de Adventweken dus dat hoef ik gelukkig niet te missen. Na de dienst uiteraard weer naar de Nederlandse avond geweest en die nacht sterren gekeken. Nou dan weet je gewoon niet wat je ziet! Het was zo helder en je hebt hier geen last van kunstlicht. We hadden ook nog eens geluk dat er die nacht heel veel vallende sterren waren. Het was gewoon zo mooi en ik denk dat je in Nederland zo’n nacht niet snel meemaakt. Ik had het in ieder geval nog nooit meegemaakt…
Maandag ben ik ’s morgens met Jan weer even naar de dokter geweest en die heeft hem weer wat extra pijnstillers gegeven en gelukkig ging het iets beter. Verder in de middag op deck 8 gezeten om lekker wat te lezen en gelijk te werken aan Project Wim van Beelen. Na het eten naar een prachtige zonsondergang zitten kijken en ’s avonds een filmpje gekeken. Die nacht uiteraard weer genoten van al die prachtige sterren en lekker naar bed gegaan.

Dinsdag ben ik even naar de Nederlandse kapster gegaan omdat het de laatste week is dat zij op het schip is. Overdag heb ik weer genoten van weer een prachtige dag en heb ik mijn verhaal afgemaakt. Het is de bedoeling dat als alles goed gaat we zaterdag aankomen. Maar dat is natuurlijk nooit zeker. Hopelijk komen we geen piraten tegen en blijft de zee zo rustig als dat zij de afgelopen week al geweest is. Volgende week weer een nieuw verhaal en hopelijk schrijf ik die op Tenerief…

Voor nu de wat minder warme groeten en tot volgende week allemaal!