Laatste week in Benin

Lieve lezers,

Het was alweer de laatste week hier in Benin, maar niet getreurd ik heb nog genoeg beleefd! Vorige week dinsdag was namelijk de laatste keer dat het team van de JezusFilm op pad ging. En dat wilde ik natuurlijk niet missen en deze keer gingen we naar Hevie. Het was uiteraard weer een wilde rit en hebben onderweg een hoop gelachen. Toen we na een uur op de plaats van bestemming aankwamen eerst maar even de beentjes strekken. Vervolgens de handjes uit de mouwen steken om alles klaar te zetten. En dan gaat de spreker van die avond met een megafoon mensen oproepen om naar de film te komen kijken. Nadat er wat mensen langzaam buitendruppelen ( we zitten tenslotte in de openlucht ) werd de film gestart. Dan gaat de groep van Mercy Ships even verderop staan uit het zicht van de mensen om voor ze te bidden. Want wat is dat nodig aangezien er hier in de dorpjes een hoop duisternis is. En dan heb ik het niet over de ontbrekende lantarenpalen! Er zijn hier een hele hoop mensen die geloven in de goden van voodoo. Nadat er vooral voor deze specifieke punten gebeden is verdeelt de groep van Mercy Ships zich weer onder de kijkers. En uiteraard is die groep groter geworden door spontaan stoppende mensen die even hun avond een andere wending geven. Dan is de film dus al even bezig en stopt die op het moment dat Jezus aan het kruis hangt. Dan komt de spreker weer naar voren om een kort verhaaltje te houden met een oproep om je te bekeren. Wat gelukkig een hele grote groep deed. Want wat is het toch echt geweldig om op dat moment zoveel mensen te zien kiezen voor de Waarheid. Nadat er voor al die mensen is gebeden speelt de film verder en nadat die is afgelopen wordt alles opgeruimd en wordt er afgesloten met gebed. Kortom ik was erg blij om de laatste keer hier in Benin mee te kunnen met de JezusFilm. Woensdag en donderdag waren voor mij gewone werkdagen en heb ik me maar een beetje ingehouden na de grap met die drie eieren, of waren het er twee…

Na twee dagen gewerkt te hebben was het alweer weekend en ik was blij dat ik het laatste weekend hier in Benin vrij was. Want vrijdag ochtend ben ik weer naar Hevie geweest omdat daar de diploma uitreiking was van de studenten van het agricultuur project. De vorige keer dat ik daar heen ging om het te bekijken vertrokken we Afrikaanse tijd ( 3 kwartier later ). Vrijdag was het maar een half uurtje dus viel het reuze mee. Na weer een lange rit kwamen we aan op de plaats van bestemming en werden we hartelijk ontvangen. We hadden gereserveerde plaatsen alleen duurde het even voordat het begon. Na heel wat hoogstwaarschijnlijk allemaal hetzelfde gespeecht aan gehoord te hebben ( het was in het Frans ) begon de uitreiking. De groep van Mercy Ships kreeg de eer om de diploma’s te overhandigen en dat vonden we allemaal uiteraard erg bijzonder. Na allemaal even op de groepsfoto te zijn geweest was het tijd voor de lunch. Er was een voedzame lunch geregeld voor de gasten terwijl de gediplomeerde buiten een broodje kregen. Dat was echt niet normaal althans naar onze maatstaven dan. Het enige wat je dan kan doen is het accepteren want anders ben je nog eens onbeleefd ook! Na zo’n anderhalf uur later vertrokken te zijn dan gepland gingen we toch maar terug naar het schip. Zo werd gelijk wel het gemiddelde Afrikaanse uurtje gecompenseerd. Terug aangekomen op het schip was er weer een blackout alleen was deze noodgedwongen gedaan omdat er iets mis was in de machinekamer. Dan is het veel te warm op het schip en moesten we noodgedwongen maar naar het zwembad. Daar omdat het hele schip daar zo’n beetje zat niet echt goed aan project Wim van Beelen kunnen werken maargoed daar heb ik strak in Tenerief ook wel weer tijd genoeg voor ;-). Die avond daar wat gegeten ter gelegenheid van Annemarie afscheid, wat onder die omstandigheden toch wel erg leuk was. 's Avonds ben ik meegereden naar het vliegveld om Melissa en Annemarie uit te zwaaien. Het is echt jammer om hier zoveel mensen waar je net leuk contact mee hebt alweer uit te moeten zwaaien… Maargoed ik zou haast zeggen dat je er bijna aan gewend raakt.

Zaterdag gingen we met de beide keukenteams en de dagwerkers ergens lunchen. Het was echt heel erg gezellig en hebben erg genoten. Het was alleen wel echt een afscheidslunch dus dat was wat jammer. Wel leuk is dat volgend jaar Luc en Guslain naar Togo komen om het schip te bezoeken. Alleen moet ik nog maar zien of ze komen maar dat zie ik volgend jaar wel weer. Nadat we dus lekker hadden gelucht en afscheid hadden genomen begon ons Zwarte Pieten avontuur. We kwamen aan en gingen naar de kamer waar we ons om konden kleden en geschminkt werden. Dat alleen al was hilarisch, jezelf in een maillot heisen. Alleen dat is al een rede om blij te zijn dat je en man bent! Na ons dus in ons Zwarte Pietenpak te hebben gehesen was het tijd om te schminken. Dan een pruik op met uiteraard een mooie muts en nog even wat lippenstift op. Als finishing touch een mooie gouden oorbel in en we waren er klaar voor. En toen met z’n allen op weg naar de Belgische ambassade waar we werden opgewacht door 35 Sinterklaasliedjes zingende kinderen. Het was zo’n beetje 35°C en dus redelijk warm om Zwarte Piet te spelen. We hadden een codewoord voor als onze schmink zou uitlopen. Dat woord was Speculaas en ik hoorde dat woord wel om de 5 minuten. Speculaas, Speculaas en nog een Speculaas! Dan denk je bij jezelf echt hoe stom je ooit bent geweest dat allemaal te geloven. Maar nadat we een hele leuke middag hadden met snoep te gooien en gek te doen was het tijd voor het liedje Dag Sinterklaasje! Toen maar terug met z’n allen in de pick-up om uiteindelijk de schmink van je gezicht af te kunnen wassen. Nog een lekker koud biertje gedronken en nog een leuke avond gehad. Zaterdagavond ook nog even naar huis gebeld waar de hele familie Sint zat te vieren en dat was erg leuk.

Zondag heb ik is lekker tijd voor mezelf genomen en eigenlijk niks bijzonders gedaan. Dat was ook wel eens lekker en dat had ik echt even nodig. Lekker even wat in mijn dagboek geschreven en gewoon is rustig nagedacht over wat ik de afgelopen 2 maanden allemaal wel niet heb gedaan en meegemaakt. ’s Avonds ben ik naar de kerk gegaan op het schip en daarna naar de Nederlandse avond.
Maandag moest er gewoon weer gewerkt worden. In de middag heb ik de magazijn manager geholpen omdat er een hele grote bestelling binnenkwam. Omdat we natuurlijk 10 dagen gaan varen is het wel makkelijk wat eten aan boord te hebben. Verder konden we maandagavond voor het laatst het schip af om nog wat te drinken. Uiteraard hebben we dit gedaan en gingen we op stap met een gezellig groepje en was het uiteraard erg gezellig.
Dinsdag was het dan de grote dag want we zijn echt vertrokken! Dat is voor nu het enige wat jullie te horen krijgen want volgende week krijgen jullie daar uitgebreid verslag van!

Groeten vanaf het schip dat op weg is naar Tenerief,

Justin