The Sail

Lieve lezers,

Hier weer wat nieuws van mij vanaf het schip. Er is weer een week voorbij en wat gaat de tijd allemaal snel! Op dit moment van schrijven zitten we met heerlijk weer op zee. Maargoed eerst maar even de rest van de week. Afgelopen dinsdag was een lange dag werken vanwege het afscheid van Ken en Ann Berry. Hij was de manager van het schip en is er dus mee gestopt om zich op een nieuw project van Mercy Ships te richten. Ik heb er nog niet veel van gehoord maar het schijnt dat ze bezig zijn met een nieuw schip waar hij dan de manager op wordt. Maar voor ons in de keuken betekende dat er hard gewerkt moest worden en naast het normale koken ook nog even voor een paar honderd man hapjes gemaakt moesten worden. Er was namelijk voor hen een afscheidsborrel georganiseerd. We waren die avond na 21.00 uur klaar en dat is dan weer een ouderwets lange dag werken. Die avond verder dus ook niets bijzonders gedaan en vroeg naar bed gegaan.

Woensdag ben ik nadat ik op een fatsoenlijke tijd wakker was geworden maar weer is een keer naar de sportschool gegaan. Want dat was alweer een tijdje geleden geweest. Na de lunch heb ik nog een soort van gewerkt want Keshia had mijn hulp gevraagd. Zij werkt in Hospitality en moest voor een Nederlandse collega een afscheidsborrel regelen. Die middag dus boterkoek gemaakt en een overheerlijke chocolademousse wat achteraf goed is de smaak is gevallen. Die avond zijn we begonnen met de eerste 2 films van Band of Brothers alvast met het oog op de sail. Want daar zullen we genoeg tijd hebben/maken om films te kijken. Na de film lekker naar bed gegaan en de volgende dag hetzelfde ochtendritueel gehad als woensdag. En weer lekker naar de sportschool geweest. Die middag even alleen op de fiets naar de stad geweest om een supermarkt te vinden. Na die gevonden te hebben lekker even wat dingen ingekocht om Afrika te ‘overleven’. Niet dat het echt nodig is maar als het dan toch kan… Na dus met een rugtas vol chocola, frisdrank en Hägendash-ijs terug naar het schip gegaan. Die middag even mijn cabin schoongemaakt en opgeruimd omdat er een nieuwe kamergenoot aan zou komen. Hij heet Elmar en komt uit Duitsland en dan is het toch ook leuk dat je ook in een derde taal met iemand kan communiceren. Hij is denk een jaar of 50, werkt in de housekeeping en blijft voor 5 weken op het schip. Die avond was er de wekelijkse community meeting en hebben we een dvd van Don Stephens gezien wat ging over de identiteit van Mercy Ships. Nadat de meeting was afgelopen verzamelde iedereen zich zoals gewoonlijk naar het Starbucks Café om daar na te kletsen onder het genot van een bak koffie en wat lekkers. Nadat gedaan te hebben verplaatste iedereen zich richting het dok omdat daar iemand live muziek aan het spelen was. Die man speelt normaal in de stad en was uitgenodigd door Mercy Ships. Die avond een leuk gesprek gehad met Marianne en daardoor maar weer eens stilgezet hoe bijzonder het allemaal eigenlijk is dat ik hier zit. Ik bedoel na 3,5 maand hier op het schip begint het allemaal heel normaal te worden en denk ik niet vaak meer terug aan hoe ik hier ben gekomen. Maar als ik er dan wel weer een keer aan denk is het natuurlijk best apart dat ik hier zit. Maargoed die avond uiteindelijk toch maar om half 1 naar bed gegaan.

Vrijdag morgen hadden we namelijk een speciale meeting ivm de sail. Voor mij natuurlijk een hoop herhaling maar het was toch weer informatief. We hoefde dit keer niet het hele schip af te zoeken om iemand ergens in een hoekje te vinden wat ook wel logisch is want wie vanaf Tenerife wil en gaat er nou naar Togo? Die dag verder gewoon gewerkt en ’s avonds met een groepje naar een bowlingbaan geweest in de stad. Leuke avond gehad en het erg laat gemaakt. De volgende dag moest er weer gewoon gewerkt worden en was er ’s avonds een beetje een misverstand wat we gingen doen. Toen dus zo’n beetje iedereen van het schip was om van de laatste avond in Tenerief te genieten ben ik lekker met mijn gitaar naar buiten gegaan om lekker even de rust op te zoeken. Na die gevonden te hebben ben ik uiteindelijk toch nog te laat naar bed gegaan. Zeker ook omdat de wekker om 05.45 uur ging. We moesten deze zondag niet alleen het ontbijt klaar maken maar ook zorgen dat alles goed vastgebonden zat voor het varen. Na ook dat gedaan te hebben was er tijd voor wat rust en heb ik even lekker wat gelezen. Het schip vertrok om een uur of half twee en dat was weer ouderwets genieten. Uitgezwaaid worden door wat achterblijvers en projectwerkers en eindelijk op naar Togo! Met het uitzwaaien was er een man (70) die op het dok stond met een trompet die allemaal bekende en eeuwenoude psalmen speelde. Hij had zijn getuigenis ( heel actief en vurig ) verteld in de laatste community meeting en dat was heel erg bijzonder. Het was ook gaaf om te merken wat een geluid er uit zo’n instrument kan komen aangezien het nog een lange tijd te horen was. Maar na dus een vertrokken te zijn moest er verder wel weer gewerkt worden. Het werk is uiteraard anders met al die golven en je bent niet alleen aan het koken maar tegelijkertijd ook je evenwicht aan het zoeken. En het gezeur over dat mannen maar één ding tegelijk kunnen klopt dan helemaal niet. Die avond genoten van de eerste nacht tijdens de sail alleen was het een beetje jammer van de bewolking want er waren dus niet zoveel sterren te zien.

Na het weekend dus gewerkt te hebben was ik 2 dagen vrij en heb ik maandag meer dolfijnen gezien dan dat ik de vorige sail in 10 dagen heb gezien. Ook een walvis mogen spotten dus deze sail beloofd nog wat. Verder maandag ook nog naar de sportschool geweest om daar ook maar weer is een goed ritme in te krijgen. Die avond weer 2 delen van Band of Brothers gekeken en dat was erg leuk. Dinsdag lekker boven op deck 8 gezeten om te genieten van de zon en dus ook goed aan project Wim van Beelen kunnen werken. Lekker aan mijn verslag gezeten om jullie maar weer op de hoogte te houden. Ik hoop dat de aankomende week er nog wat noemenswaardig gebeurt anders zal ik wel weer een verslag over heel veel water schrijven. Voor nu weer even genoeg en tot volgende week!

De groeten vanaf het ruime sop