Afscheid nemen bestaat niet...

Lieve lezers,

Hier weer even een berichtje van mij vanaf het schip en de afgelopen week heeft helaas genoeg in het teken gestaan van afscheid. Voordat er daadwerkelijk in het weekend afscheid genomen kon worden moest ik nog 2 dagen werken. Woensdag was het in de keuken een leuke dag alleen hadden we het erg druk aangezien er 2 zieken waren. Wel kregen we in de middag wat extra hulp van Carel vanuit het andere team, wat erg leuk was. Woensdagavond na het werk gezellig gekaart met het bekende clubje en donderdag weer gewoon aan de slag. Die avond creatief zitten doen aangezien we wat leuks mee wilde geven aan Laura en Dag. Wel nadat dat af was samen met Laura en Dag nog een filmpje gekeken aangezien wij alle drie vrijdag vrij waren. Na de film nog even een versgebakken croissantje gehaald bij de bakker en op dek 7 tot midden in de nacht zitten praten.

De volgende morgen lekker uitgeslapen en die middag met degenen die vrij waren naar het zwembad geweest. In het zwembad hebben we ons goed vermaakt en genoeg gekke dingen gedaan, een hoop foto’s gemaakt en uiteraard nog een potje Skip-Bo gespeeld. We hebben vooral lekker genoten van de tijd die we nog hadden met z’n allen. Aan het eind van de middag gingen we alweer terug naar het schip aangezien we die avond een hapje uit eten wilde. Terug op het schip aangekomen bleken we Mexicaans op het schip te eten en aangezien dat het lievelingseten van Laura en Dag is zijn we maar uit eten geweest in de diningroom. Het eten was die avond dus goed en we zijn uiteraard nog wel even een afzakkertje gaan halen. We gingen met een groep van 15 en uiteindelijk bleven we met z’n zessen over wat we allemaal niet erg vonden. Ja en jullie weten denk wel waar het na het eten tijd voor was, heel goed ‘Man In Tights’. Voor degenen die dat niet kennen, schaam je. We konden gewoon niet anders dan op de laatste avond weer die film te kijken. Weer een hoop gelachen en uiteindelijk toch ook maar een keer naar bed gegaan.

De volgende morgen moest er toen ik opstond een hele hoop gebeuren aangezien we voor Dag en Laura een brunch hadden georganiseerd. We hadden een speciale ruimte op het schip omgetoverd en de tafel vol met heerlijke dingen gezet. Laura en Dag zijn dus absoluut geen ochtendmensen en voor hen was een brunch dus perfect. Toen we op een gegeven moment een heel eind waren gekomen met al het eten wat we hadden was het tijd om onze creatie te geven. We hadden allemaal een a4tje gemaakt met wat persoonlijks erop en dat laten lamineren en samengebonden. Het is uiteindelijk heel mooi geworden en waarschijnlijk voor hen heel bijzonder. De sfeer was een beetje beladen maar dat is ook wel logisch. Die middag even een foto uitwisselmoment gehad en daarna stortte ik even in. Ik was het allemaal even zat en wilde niet dat ik op het schip was. Ik heb me nog nooit zo gevoeld op het schip en het liet me gewoon vooral zien hoe hechte band je wel niet met mensen op kunt bouwen is eigenlijk zo’n korte tijd. Die avond voor het laatst met z’n allen gegeten en bijzonder afgesloten. Het belangrijkste wat ons als vrienden hier met elkaar verbind is ons geloof en we hebben die avond ook met z’n allen afgesloten in gebed. Na het bijzondere gebed gingen we maar terug naar binnen om de koffers op te halen. En ja dan rijdt op een gegeven moment toch die Land Rover weg richting het vliegveld. En dan komt het besef, ze zijn echt weg. Die avond lekker even een avondje alleen met Marianne geweest en ’s avonds Maartje welkom geheten op het schip. Zij is de nieuwe collega van Marianne en komt voor ruim 2 maanden op het schip als tandartsassistente werken. Was erg gezellig en leuk haar te ontmoeten.

Zondag was het weer eens tijd om de was te doen. Na dat gedaan te hebben gingen we op weg naar Cristal Plage een strand hier in de buurt. Daar hebben we ons die middag prima vermaakt en lekker genoten van bewolking, zee en strand. Heerlijk is een keer geen zon. Na deze middag weer eens lekker genoten te hebben van de buitenlucht en ook nog eens een hoop lol gehad te hebben, gingen we terug naar het schip. Op het schip aangekomen moest ik haasten omdat we met het keukenteam een hapje gingen eten ter gelegenheid van Patrick’s afscheid. We zijn toen naar een hele leuke en vooral typische Afrikaanse restaurantje geweest en daar heerlijk genoten van een voedzame Afrikaanse maaltijd. Het was wederom erg gezellig en we kwamen een redelijke tijd terug op het schip. Die avond verder nog even het thuisfront gebeld en dat was wel weer even leuk.
Maandag en Dinsdag moest er gewoon gewerkt worden en daar is verder niet heel veel bijzonders gebeurd alleen het daadwerkelijke afscheid van Partick dinsdagmiddag.
Dat was ook erg bijzonder, dat klopt. Verder stond de afgelopen week helaas genoeg helemaal in het teken van afscheid. Maar aan dat soort dingen doe je niks.

Volgende week in ieder geval weer meer vanaf deze kant. Tot volgende week!