Chef-kok spelen.

Hallo allemaal,

Een bijzondere aanhef aangezien ik mijn verslag maar is niet met lieve lezers ben begonnen. Het wekt bij sommige wat jaloerse gevoelens op en ja dat wil je natuurlijk niet. Waarom ik al die afgelopen weken met de lieve aanhef ben begonnen is omdat ik het erg waardeer dat jullie mij wekelijks volgen vanuit het verre Rijnsburg en omstreken.

Na maandag en dinsdag gewerkt te hebben was ik woensdag vrij en ben ik naar de markt geweest. Dat heb ik samen met Carmen, Kristin en Albert gedaan. Na de markt even gezocht te hebben vonden we hem eindelijk. We gingen naar de souvenirmarkt aangezien we daar nog niet waren geweest. Als je daar 1 minuut loopt heb je 15 extra ‘vrienden’ die je niet meer met rust laten. Ik had niks nodig en wilde gewoon even het Nederlandse “kijken, kijken niet kopen gedrag” toepassen maar dat is toch makkelijk gezegd dan gedaan. Ook voelde ik me erg verantwoordelijk als enige jonge man voor de 2 vrouwen en Albert ( 70 jaar ) die mee waren. We waren dus allemaal erg opgelucht toen we richting de taxi gingen. Op de terugweg naar het schip zijn we gestopt bij de Seamansmission om daar wat te drinken. Het was al bijna lunchtijd en besloten daar een broodje te eten. Na bijna een uur wachten was het het wachten uiteindelijk wel waard. Toen we uiteindelijk terug op het schip kwamen heb ik nog even iemand gebeld en ben ik na het eten op stap geweest met Bob. We zijn ergens een biertje wezen halen en hebben daarbij een heel goed en vooral gaaf gesprek gehad. Bob zit nog niet in hetzelfde team als ik maar daar gaat als het goed is aankomende week verandering in komen. Het is bijzonder om met hem hier op het schip te zijn aangezien hij door mijn verhalen besloten heeft om te komen, gewoon heel speciaal.

Donderdag ben ik weer eens mee geweest met een screening en dit keer speelde ik geen bewaker maar begeleider. De mensen worden dus na vaak uren ( of soms een hele nacht ) wachten gescreend door een ervaren verpleegkundige. Die verteld de persoon in kwestie of Mercy Ships hem of haar kan helpen. Als dat niet zo is wordt iemand doorverwezen naar de gebedshoek of de uitgang. Kan Mercy Ships wel wat voor deze mensen betekenen dan krijgen ze een afspraak op het schip. Bob en ik moesten dus of mensen wegsturen of nieuwe hoop geven, en dat was aan de ene kant echt heel geweldig maar aan de andere kant ook echt verschrikkelijk om te doen. Na een ochtend screenen hebben we 30 mensen een kaartje gegeven voor een volgende screening op het schip. Op het schip zal de specialist bepalen of we de patiënt kunnen opereren of niet. Het zijn verschrikkelijke percentages maar nogmaals wat als Mercy Ships er niet was geweest. We kwamen in de middag terug op het schip en toen waren er 2 gasten van de EO. Zij waren op het schip om opnames te maken voor het programma ‘Door de wereld’. Ze hebben twee verpleegkundigen ( Maaike en Kirsten ) hier op het schip gevolgd, die dat natuurlijk erg leuk vonden. Het programma komt met een aantal weken op de TV in Nederland. Die avond was er weer een BBQ op het dok en daar hebben we weer erg van genoten. Onder het eten ook genoten van een heel bijzonder gesprek met Harmen, Marijke en Marianne. Die avond heb ik zelf nog even op dek 8 gezeten en even een hele hoop dingen op een rijtje gezet voor mezelf.

Vrijdag moest er weer worden gewerkt alleen hoefde ik pas ’s middag te beginnen aangezien Davide voor mij in de plaats werkte omdat hij maandagochtend vrij wilde hebben. Ik ben die morgen naar Program Reporting geweest waar Rachel ( Coördinator van de screening ) het hele screenen en hoe dat allemaal werkt aan de crew heeft uitgelegd. Die ochtend heb ik verder met Marianne doorgebracht wat naar mijn mening erg bijzonder was. Na het werk hebben we met een klein groepje de film ‘The Prince of Egypt’ gezien, wat erg leuk was en je jeugdherinneringen weer omhoog brengt. Zaterdag zijn we uit het werk wat wezen drinken in een leuke Afrikaanse bar, daar een lekker biertje gedronken en genoten van de Afrikaanse sfeer. Die avond verder maar vroeg naar bed gegaan aangezien ik de volgende morgen er weer vroeg uit moest vanwege de voorbereidingen voor het ontbijt. Ik was het afgelopen weekend ook verantwoordelijk voor het koken aangezien Ernest een weekend naar Ghana was en Jesse altijd vrij is. We moesten deze zondag creatief doen aangezien er geen bacon meer in schip was. We hebben toen maar besloten wentelteefjes te maken en ja leg dat maar eens uit in het Engels, turnaround bitches? Nee ze noemen het gewoon Frans toast en ja waar dat op slaat weet ik ook niet. Die morgen dus de crew verrast met iets heel anders dan wat ze normaal voorgeschoteld krijgen. Verder die morgen Marianne verrast met een ontbijtje op bed en dat is toch wel spannend met 9 vrouwelijke kamergenoten, maar dat ging gelukkig goed en werd positief ontvangen. Daarna zelf ontbeten en even met Daniël en Maren zitten kletsen, nog even wat stille tijd gehouden en daarna weer aan het werk. Na weer een dagje doorbikkelen was het resultaat daar en ik was opgelucht dat het allemaal maar gelukt was. Het is toch best een verantwoording om voor de hele crew te koken, maar het was een hele leuke ervaring.

De volgende dag kwamen er zelfs wat mensen naar me toe met een oprecht complimentje. Het moet toch niet gekker worden dacht ik. Maandag moest ik verder dus ’s morgens werken voor Davide en was ik ’s middags lekker vrij. Even wat praktische dingen geregeld en die avond ben ik gaan voetballen. Ik had dat ( vraag me niet waarom ) nog nooit gedaan maar het was erg leuk. Alleen een beetje jammer was dat ik op het prachtige ongelijke voetbalveld door mijn enkel was gegaan. Ik dacht dat het wel meeviel maar die avond er toch maar even ijs op gedaan. Dinsdag was ik vrij en toen ik ’s morgens niet op m’n been kon staan ben ik toch maar even langs de dokter gegaan. Wat ik al had verwacht gelukkig niks ernstigs aan de hand en gewoon 2 keer per dag met ijs koelen en dan komt het wel goed. ’s Middags met Tom naar de markt geweest en daar ons weer zoals gewoonlijk vermaakt met het geen wat er allemaal gebeurd. Die avond Tom en nog een aantal andere ( waarschijnlijk ) voor altijd gedag gezegd. Je blijft afscheid nemen hier van mensen waar je een bijzondere tijd mee hebt gedeeld.

Woensdag komt de president van Togo op bezoek wat betekent dat Don Stephens ook weer op het schip is. Daar horen jullie volgende week weer meer over en voor nu de groeten vanaf het schip!