Mercy Ministries

Lieve lezers,

Hier maar weer even een nieuw verslag vanaf het schip. Na vorige week jullie een dag langer te hebben laten wachten ben ik nu maar weer op tijd met m’n verhaal.

Woensdag na een leuke dag gehad te hebben ben ik ’s avonds met Bob weer eens wezen voetballen. Gelukkig ging dat een stuk beter dan de vorige keer aangezien ik lekker op mijn eigen plekje ( de voorstopper positie ) mocht spelen en ook geen gekke dingen heb gedaan met m’n enkel. Na ruim een uurtje voetballen ben je wel helemaal kapot maar heb je in ieder geval wel een voldaan gevoel. Die avond verder gerelaxed en op het schip gebleven.
Donderdag was ik ook vrij en ben ik ‘s morgens samen met Bob naar een school geweest voor verstandelijk gehandicapten. Er waren zo’n 50 kinderen in de leeftijdscategorie van 6 tot 18 jaar. In het begin vond ik het erg lastig omdat ik niet zo goed wist wat ik moest doen en hoe ik mezelf moest gedragen. Ook het feit dat ‘normale’ kinderen het in Afrika al niet zo best hebben, laat staan deze kinderen. Maar die gedachte van ‘zielige kinderen’ was snel voorbij. De kinderen stuk voor stuk waren echt geweldig en die zijn zo ontzettend dankbaar niet te geloven. We begonnen met een verhaal te vertellen over Jezus die de wind laat liggen op het meer. De kinderen vonden het geweldig en mochten zelf de discipelen in de boot spelen. Bob speelde Jezus en dat ging hem aardig goed af al zeg ik het zelf. Ik moest genoegen nemen met de rol van wind maar dat moet je uiteraard niet onderschatten. Na het verhaal en toneelstuk in één was het tijd voor nog meer ontspanning. En wat zijn die kinderen toch snel tevreden en intens gelukkig met zo goed als niks. We hadden een strandbal waar we lekker mee konden gooien en een plastic blokje waar ze een leuk spelletje mee hadden verzonnen. Na een paar uurtjes lekker te hebben gespeeld zijn we met een goed gevoel naar huis gegaan en zeker ook een hoop geleerd. Verder die middag lekker met Bob en Geraldo ( een dagwerker ) nog even naar de markt geweest en die avond lekker op het schip gebleven.

Het weekend moest er weer worden gewerkt en dat ging allemaal prima. Wel hadden we het erg druk aangezien er één iemand ziek was en iemand anders een weekend weg was. Het hele weekend was het dus aardig aanpoten maar dat was ook is een keer niet zo erg. Verder het weekend niet heel veel beleefd zeker niet vergleken met het afgelopen weekend.

Maandag heb ik na dus een pittig weekend werken weer vrij gehad en heb ik lekker tot een uur of 10 uitgeslapen. Om 11 uur gingen we naar de Ghanese ambassade samen met Ernest aangezien ik een visa wilde regelen omdat er uiteraard ook een Ghana tripje aan zit te komen. Na lang zoeken hadden we uiteindelijk toch de ambassade gevonden en hebben we alles proberen te regelen wat uiteindelijk gelukt is. Maar wat een geregel voor zo’n stempel zeg! Hopelijk is het uiteindelijk allemaal de moeite waard. We gingen terug richting het schip om Gabrielle thuis te brengen en Ernest en ik zijn samen nog ergens wat wezen eten, lekker Afrikaans uiteraard. Na heerlijk te hebben gegeten zijn we uiteindelijk toch maar terug naar het schip gegaan en heb ik daar wat meer dingen geregeld voor onze Ghana trip. Ook gaan we aankomend weekend naar Benin en daar moest ook nog het één en ander voor worden geregeld. Die avond snel even wat gegeten want we moesten al snel weer door naar de dovenschool om daar met kinderen te gaan spelen. Toen we daar aankwamen zijn we wederom begonnen met een Bijbelverhaal en dit keer was Bob gedegradeerd tot discipel en ik was juist gepromoveerd tot discipel. De kinderen zaten aandachtig te kijken naar ons toneelspel en gebarentaal. Uiteindelijk werden Bob en ik losgelaten om een potje te voetballen met die gasten. Marianne en de rest van de vrouwen die er waren gingen lekker met de kinderen een tekening kleuren en wij waren lekker met die gasten aan het voetballen. Na een uurtje met die gasten voetballen was onze energie aardig op en gingen we langzaam terug richting het schip. Er werd nog even snel een naam voor mij verzonnen en hopelijk onthoud ik die voor de volgende keer als we daar heen gaan. Na een avond lekker kinderen vermaakt te hebben en zelf ook nog aardig vermaakt te zijn gingen we met een voldaan gevoel weer terug naar het schip. Lekker even gedoucht want we waren helemaal doorweekt van het zweet.

Dinsdag ben ik vroeg uit bed gegaan omdat ik m’n blog wilde schrijven en ben ik uiteindelijk na de lunch met Bob naar de dental kliniek geweest om Marianne te bezoeken. Daar even een rondleiding gehad en nu eindelijk eens wat beelden bij al die verhalen die ik altijd van Marianne te horen krijg. Even wat foto’s gemaakt en snel maar weer doorgegaan want we wilde ook weer niet in de weg lopen. Na ons bezoekje hebben Bob en ik op de terugweg nog even over de markt gelopen om vervolgens terug te keren naar het schip. Daar aangekomen lekker even gegeten en vervolgens m’n verhaal geschreven. Zoals jullie allemaal merken is het een stuk minder avontuurlijk dan mijn vorige verslag maar daar doe je niets aan. Alhoewel, aankomend weekend gaan we een paar dagen naar Benin dus ik ben benieuwd wat we daar allemaal mee gaan maken.

Volgende week daar dus meer over en voor nu de groeten vanaf het schip, tot volgende week!